"Gidenler hep bekle beni derler ve kalanlar hep bekleyeceğine yemin ederler"

"Gidenler hep bekle beni derler ve kalanlar hep bekleyeceğine yemin ederler" Her giden ardında bir bekleyen bırakır. Bazen ister bekle beni der, bazen de bekleme hayatına devam et der. Bu bekleme demenin ardında bir beklenme isteği vardır hep...Ve her kalan yüreğindeki acısıyla bekleyeceğim der. Dönmeyeceğini bile bile,gelmeyeceğini bile bile, sevmeyeceğini bile bile. Ve bekler...Yanı başımızdayken fark etmediğimiz bir çok ayrıntı takılır hafızalara. Oysa negüzelmiş yaşanılanlar dersiniz. Meğer ne çok sevmişim dersiniz. Ve belki de hiçsevilmediğinizi fark edersiniz. En acısı da budur ya zaten. Sevilmedensevdiğinizi fark ettiğinizde beyninizi yer binlerce soru. Başlarsınız cevabıbesbelli olan sorulara kendinizce cevap aramaya.Ve sorgulama zamanı gelir kendinizce.. Oysa unutursunuz bir şeyi. "AşkSorgulanmadan Yaşanmalıdır."Baktığınız her yer "onda" biter. Gördüğünüz her şey de "onu" ararsınız. Aynadakigörüntünüzde bir yansıma, sokaktaki köşe başında bir kucaklaşmadır "o". Yağanyağmurdur, denizdeki yakamozdur "o", gecelerin ayı, gündüzlerin güneşidir "o"...Ve son cümleler dökülür artık dilinizden. "O" Mutlu Olsun Yeter. Diyebileceğinizbir şey kalmamıştır çünkü. Tıpkı yüreğinizi sizden aldığı gibi giderkencümlelerinizi de götürmüştür yanında.Sessizlik kalır geriye biten bir sevgiden. Ve Ayrılık Urganı kalır boynunuzda"yağlı bir ilmek gibi". Sanki biri ha çekti ha çekecek. Durdu sanırsınız dünyayıha battı ha batacak. Ama ne dünya durur nede o ilmek çekilir. Hayat devamediyordur ve bu çarkın içinde sizi de bilmediğiniz başka diyarlarasürüklüyordur.Bitecek sanırsınız acınızı bitmez. Sadece bir yerlere saklanır yüreğinizde.Birşarkıda, bir şiirin içli mısralarında ve belki de bir sözde kanamaya hazır biryaradır o artık."Sessizliğin İçinde Bir Çığlık, Karanlığın İçinde Bir Işık, Yürekte Kapanmaz BirYaradır Artık O"